7 πράγματα που πρέπει να γνωρίζεται πριν βάλετε εμφυτεύματα

 

1. Το οστό των γνάθων σας πρέπει να αναπλασθεί. Το εμφύτευμα δεν είναι μια διαδικασία ενός βήματος. Χρειάζεται αναμονή και παρακολούθηση, γι’ αυτό μην απογοητευτείτε με τον χρόνο που θα χρειαστεί μέχρι να αποκτήσετε το δόντι που σας λείπει. 
2. Πόσο κοστίζει: Όπως και κάθε χειρουργική επέμβαση, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που καθορίζουν την τιμή ενός οδοντικού εμφυτεύματος. Βεβαιωθείτε ότι έχετε μια συζητήσει με τον οδοντίατρό σας σχετικά με το κόστος εκ των προτέρων, το οποίο κυμαίνεται συνήθως από 1000 έως 1500€. 
3. Δεν θα φύγετε μετά το χειρουργείο με τα καινούργια δόντια: Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα είσαστε με ένα κενό στην θέση του εμφυτεύματος. Υπάρχουν διάφορες εναλλακτικές όπως νάρθηκες Essex καθώς και ακίνητες προσωρινές στεφάνες κοχλιούμενες (βιδωτές) ή συγκολλούμενες. 
4. Θα πρέπει να περιοριστείτε σε μια μαλακή δίαιτα: Για μια ή ακόμα και δυο εβδομάδες (ανάλογα με την έκταση και την πολυπλοκότητα της επέμβασης), θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί. Ακόμα και αν υποσχεθείτε ότι θα μασάτε από την άλλη πλευρά, είναι πολύ εύκολο να ξεχαστείτε και να βάλετε σε κίνδυνο την διαδικασία ενσωμάτωσης του εμφυτεύματος με το οστό. 
5. Θα χρειαστεί να περάσετε από κάποιο φαρμακείο: Μάλλον θα σας συνταγογραφηθούν αντιβιοτικά για την πρόληψη της μόλυνσης και αναλγητικά για τον πιθανό πόνο. 
6. Μην κλείνετε τίποτα για το υπόλοιπο της ημέρας: Δεν θα σας δοθεί ακριβές χρονοδιάγραμμα για το πόσο χρόνο θα πάρει η διαδικασία. Καλό θα είναι λοιπόν να έχετε ελεύθερη την μέρα για να είστε άνετοι και να ξεκουραστείτε. 
7. Κάθε στόμα (ή χειρουργική επέμβαση) είναι ίδιο: Ακριβώς επειδή κάποιος συγγενής ή φίλος χρειάστηκε οστικό μόσχευμα δεν σημαίνει ότι θα χρειαστείτε κι εσείς το ίδιο.
   

Τα εμφυτεύματα αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες προόδους στην οδοντιατρική με συνολικό ποσοστό επιτυχίας περίπου 95%. Προϋποθέσεις η γνώση και ικανότητα του επεμβαίνοντα, η σωστή επιλογή του περιστατικού και η τήρηση των οδηγιών από τον ασθενή.

Αν υποθέσουμε ότι όλα πάνε καλά, όπως συμβαίνει συνήθως, ένα οδοντικό εμφύτευμα θα σας χαρίσει ένα όμορφο και λειτουργικό δόντι.

Ερώτηση: Για πόσο καιρό αφού τελειώσω την ορθοδοντική θεραπεία πρέπει να φοράω τα μασελάκια ή να έχω αυτό το σύρμα στα δόντια μου;

 

Απάντηση: Για όσο θέλετε να διατηρήσετε το αποτέλεσμα της θεραπείας, δηλαδή για πάντα.

Τα δόντια δεν είναι στατικά, αλλά βρίσκονται σε μια συνεχή δυναμική κίνηση. Μετακινούνται συνεχώς προς τα πάνω, προς τα κάτω και προς τα έξω ή στρέφονται γύρω από τον άξονά τους.

Έτσι, αφού έχετε κάνει μια επιτυχή ορθοδοντική θεραπεία και έχετε μετακινήσει τα δόντια σας στην επιθυμιτή θέση, αυτά έχουν μια έντονη τάση να επιστρέψουν στην αρχική τους θέση. Υπάρχουν σύνδεσμοι που ενώνουν τα δόντια με το οστό και αυτοί οι σύνδεσμοι τεντώνονται καθώς τα δόντια μετακινούνται στη νέα τους θέση.

Εδώ έρχονται τα μηχανήματα σταθεροποίησης.«Κλειδώνουν» τα δόντια στη θέση τους και, με την πάροδο του χρόνου, η μνήμη αυτών των συνδέσμων (ἰνες περιοδοντίου) εξασθενεί.
Ωστόσο, τα δόντια κινούνται συνεχώς και μετατοπίζονται – όχι πάντα προς όφελός μας – και θα ήταν καλό, μόλις έχετε επιτύχει μια λειτουργική και αισθητική σύγκλειση να διατηρήσετε το αποτέλεσμα με ένα κινητό (νάρθηκες συγκράτησης, μασελάκια) ή ακίνητο μηχάνημα (ένα λεπτό σύρμα κολλημένο στην εσω απιφάνεια των μπροστά δοντιών).

Ερώτηση: Έχει ξεκολλήσει μια παλιά μου θήκη (στεφάνη). Πρέπει να επισκεφθώ τον οδοντίατρο ή μπορώ να την κολλήσω και μόνος μου;

Απάντηση: H οικονομική κρίση έχει οδηγήσει τον περισσότερο κόσμο να ασκεί την δική του οδοντιατρική στο σπίτι, αποφεύγοντας τα έξοδα μιας επίσκεψης στο οδοντιατρείο. Πολλοί ασθενείς χρησιμοποιούν κόλλες όπως οι κυανοακρυλικές οι οποιές ομολογουμένως έχουν πολλή καλή συγκράτηση σε υγρές και πορώδεις επιφάνειες, είναι όμως επικίνδυνες για την υγεία των δοντιών. Καθώς λοιπόν η επιφάνεια των δοντιών είναι πορώδης, τα υλικά αυτά περνούν μέχρι τον πολφό του δοντιού οδηγώντας σε νέκρωση και ανάγκη για ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) ή και εξαγωγή του δοντιού λόγω απορρόφησης. Επίσης επειδή αυτές οι κόλλες έχουν πολλή καλή συγκόλληση με τις υγρές επιφάνειες, δεν θα θέλατε να βρεθείτε και κολλημένα χείλη ή γλώσσα…

Αυτό που επίσης θα πρέπει να ξέρετε είναι ότι μια στεφάνη ή μια γέφυρα δεν κρατιέται στην θέση της με συγκόλληση, αλλά με μηχανική συγκράτηση. Δοκιμάστε να βάλλετε δυο πανομοιότυπα μπωλ το ένα μέσα στο άλλο και προσπαθείστε να τα ξεκολλήσετε. Είναι πολύ δύσκολο λόγω της δύναμης της τριβής. Γι’ αυτό και οι οδοντίατροι δεν χρησιμοποιούν κόλλα, αλλά κονία η οποία παρεμβάλλεται μεταξύ στεφάνης και δοντιού και αποτρέπει το σάλιο να διεισδύσει ανάμεσα, προλαμβάνοντας το χάλασμα των δοντιών. Έτσι λοιπόν εαν έχετε μια στεφάνη ή γέφυρα που ξεκολλάει συχνά, είναι λόγω έλλειψης συγκρατητικού σχήματος των δοντιών που τροχίστηκαν.

Επισκευθείτε λοιπόν τον οδοντιατρό σας γιατί το πρόβλημα σας χρειάζεται κάποιον ειδικό!

Γιατί κιτρινίζουν τα δόντια;

Το κιτρίνισμα των δοντιών αποτελεί μέρος της φυσιολογικής γήρανσης. Όπως τα μαλλιά μας γίνονται γκρι, έτσι και τα δόντια μας κιτρινίζουν. Καθώς τα δόντια ‘’αυτοεπισκευάζονται’’ παράγουν νέα οδοντίνη και έτσι βαθαίνει το χρώμα του δοντιού, ενώ ταυτόχρονα η αδαμαντίνη (το σμάλτο) γίνεται λεπτότερη λόγω φθοράς (τρίξιμο δοντιών, οξέα από τη διατροφή, κ.τ.λ.).

Εκτός από τη γήρανση οι δυσχρωμίες των δοντιών (κίτρινο-καφέ-γκρι) μπορεί να οφείλονται σε:

• Λήψη τετρακυκλίνης πριν την ηλικία των 10 ετών
• Πτώση ή χτύπημα δοντιού
• Φθορίωση (υπερβολική λήψη φθορίου κατά τη διάπλασή τους)
• Ατελής αδαμαντινογένεση (σπάνια οδοντιατρική διαταραχή όπου τα δόντια είναι εύθραυστα με κίτρινο ή καφέ χρώμα)
• Γενετικοί παράγοντες (ο καθένας γεννιέται με μια συγκεκριμένη απόχρωση δοντιών)
• Εμφράξεις αμαλγάματος (ασημένια σφραγίσματα)

Το εξωτερικό μέρος του δοντιού, η αδαμαντίνη, μπορεί επίσης να χρωματίζεται από τσάι, καφέ, κρασί, καπνό, κ.τ.λ..
ΠΟΙΑ ΛΕΥΚΑΝΣΗ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΩ;

1. «Εξωτερική» λεύκανση: Αφορά την αφαίρεση χρωστικών που βρίσκονται στην εξωτερική επιφάνεια του δοντιού, την αδαμαντίνη. Λεκέδες από κάπνισμα, κρασί, τσάι και καφέ συνήθως αφαιρούνται με καθαρισμό δοντιών και στίλβωση και το αποτέλεσμα διατηρείται με μια λευκαντική οδοντόκρεμα.
2. «Εσωτερική» λεύκανση: Τοποθετείτε ένα gel με υπεροξείδιο του υδρογόνου όπου διασπάται σε ενεργό οξυγόνο και διασπά τις εσωτερικές χρωστικές των δοντιών που βρίσκονται στην οδοντίνη. Εάν λοιπόν έχετε αφαιρέσει όλες τις εξωτερικές χρωστικές και το χρώμα των δοντιών σας δεν σας ικανοποιεί, μπορείτε να συνεννοηθείτε με τον οδοντίατρο σας για μια λεύκανση είτε στο ιατρείο, είτε με νάρθηκες στο σπίτι.

Ποια είναι η καλύτερη λευκαντική οδοντόκρεμα;

 

Στην πραγματικότητα η οδοντόβουρτσα!
Τα δόντια σας δεν μπορούν να λευκανθούν με οδοντόκρεμα καθώς  είναι αδύνατον να  διαπεράσει το δόντι και να προκαλέσει μια αλλαγή στο χρώμα του. Αυτού του είδους η λεύκανση γίνεται στο ιατρείο ή στο σπίτι με νάρθηκες και ένα ειδικό ζελέ.

Το καλύτερο που μπορούμε να περιμένουμε από μια οδοντόκρεμα είναι η εξωγενής λεύκανση, δηλαδή η αφαίρεση των λεκέδων που κάθονται στην εξωτερική επιφάνεια των δοντιών. Οι λεκέδες αυτοί συσσωρεύονται στα δόντια στο βάθος του χρόνου από τροφές, ποτά, καπνό, λάθος βούρτσισμα και τη μη χρήση οδοντικού νήματος. Μια λευκαντική οδοντόκρεμα περιέχει πιο αδρόκοκκα σωματίδια σε σύγκριση με μια κοινή οδοντόκρεμα που δρουν ως στιλβωτικό μέσο και αφαιρούν τις εξωγενής χρωστικές. Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως είναι μια ολοκληρωμένη υγιεινή που περιλαμβάνει βούρτσισμα και οδοντικό νήμα.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ:

1. Πίνετε άφθονο νερό. Κρατώντας το στόμα και τα δόντια σας συνεχώς ενυδατωμένα είναι πιο δύσκολη η προσρόφηση χρωστικών.
2. Ξεπλύνετε καλά το στόμα σας με άφθονο νερό και βουρτσίστε τα δόντια σας μετά από κάθε γεύμα ή ρόφημα με χρωστικές: καφές, τσάι, κόκκινο κρασί, μούρα, ρόδι, φράουλες, αναψυκτικά. κ.τ.λ.
3. Χρησιμοποιείτε οδοντικό νήμα ή μεσοδόντια βουρτσάκια για να μειώσετε την δημιουργία πέτρας ανάμεσα στα δόντια που διευκολύνει την κατακράτηση χρωστικών.
4. Κάντε συχνότερους καθαρισμούς. Επισκέπτεστε τον οδοντίατρο σας κάθε 6 μήνες για έλεγχο, αφαίρεση πέτρας, χρωστικών και στίλβωση. Έτσι δημιουργούνται λείες επιφάνειες που είναι εύκολα να καθαριστούν με τη συνήθη υγιεινή σας και δεν κατακρατούν χρωστικές.

Στεφάνες

 

Η στεφάνη είναι μια ακίνητη εργασία που καλύπτει σαν θήκη όλο το ορατό τμήμα του δοντιού που ονομάζεται μύλη, ενισχύοντας και προστατεύοντας το δόντι. Χρησιμοποιούνται για την επανόρθωση δοντιών που έχουν υποστεί εκτεταμένη βλάβη λόγω τερηδόνας ή τραυματισμού, καθώς επίσης και για να βελτιώσουν την εμφάνιση των παραμορφωμένων δοντιών ή των δοντιών με δυσχρωμία. Μιμούνται το σχήμα και το χρώμα του φυσικού δοντιού, αποκαθιστώντας την αισθητική και την λειτουργία του. Κατασκευάζονται από μέταλλο και πορσελάνη ή εξ ολοκλήρου από κεραμικό υλικό. Επίσης υπάρχουν και οι μεταλλοακρυλικές οι οποίες χρησιμοποιούνται σπάνια πλέον.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

•        Ενδοδοντικά θεραπευμένα (απονευρωμένα) δόντια
•        Σπασμένα δόντια
•        Δόντια με μεγάλες εμφράξεις
•        Σε περίπτωση που υπάρχει απώλεια οδοντικής επιφάνειας λόγω ηλικίας, τριξίματος των δοντιών
•        Ράγισμα δοντιού
•        Βελτίωση της αισθητικής εμφάνισης του δοντιού
•        Τρίξιμο δοντιών που οδηγεί σε μεγάλη απώλεια οδοντικών ιστών
•        Εκτεταμένες διαβρώσεις δοντιών
•        Κατασκευή μιας οδοντιατρικής γέφυρας
•        Για την στήριξη μιας κινητής οδοντοστοιχίας

Τύποι Οδοντιατρικών Στεφανών

Ολοκεραμικές στεφάνες

Είναι φτιαγμένες εξ ολοκλήρου από πορσελάνη προσδίδοντας τέλεια αισθητική φυσικού δοντιού. Άριστη επιλογή για αποκατάσταση προσθίων δοντιών.

Στεφάνες Ζιρκονίου

Ο σκελετός τους αποτελείται από οξείδιο του ζιρκονίου που επικαλύπτεται με πορσελάνη. H ζιρκόνια είναι ανθεκτική στην πίεση και προσφέρει άψογη αισθητική αλλά είναι και η ακριβότερη από άποψη τιμής. Άριστη επιλογή για οποιαδήποτε περιοχή του στόματος.

Μεταλλοκεραμικές στεφάνες

Αποτελούνται εσωτερικά από μεταλλικό σκελετό ο οποίος καλύπτεται εξωτερικά από πορσελάνη.
Είναι οικονομικότερες και πιο ανθεκτικές από τις ολοκεραμικές στεφάνες αλλά μειονεκτούν
στο αισθητικό αποτέλεσμα.

Μεταλλοακρυλικές στεφάνες

 Αποτελούνται εσωτερικά από μεταλλικό σκελετό που καλύπτεται εξωτερικά από ακρυλικό (πλαστικό) υλικό. Είναι πολύ οικονομικές, αλλά έχουν μικρή αντοχή γιατί το ακρυλικό υλικό διαβρώνεται και αποχρωματίζεται γρήγορα. Επίσης επειδή δεν καλύπτουν το μέταλλο σε όλο το εύρος δεν παρέχουν αισθητική.

ΓΕΦΥΡΕΣ

Η γέφυρα είναι μία ακίνητη προσθετική εργασία που αντικαθιστά ένα η περισσότερα δόντια που λείπουν και στηρίζεται σε δύο τουλάχιστον γειτονικά φυσικά δόντια – στηρίγματα. Αποτελούσαν την πιο συνηθισμένη μέθοδο αντικατάστασης δοντιών πριν τη διαδεδομένη τη χρήση των οδοντικών εμφυτευμάτων τα οποία παρέχουν σημαντικά πλεονεκτήματα. Το κύριο μειονέκτημα των γεφυρών είναι η ανάγκη για τροχισμό υγιών δοντιών που θα χρησιμοποιηθούν για την στήριξη τους.

Η κλασσική οδοντιατρική γέφυρα αποτελείται από δυο βασικές στεφάνες (θήκες), μια σε κάθε άκρο που στηρίζεται μόνιμα σε ένα φυσικό δόντι εκατέρωθεν του κενού χώρου και οι οποίες είναι ενωμένες ανάμεσα με τόσες επιπλέον θήκες όσα τα δόντια που λείπουν.

 

ΠΟΤΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ

Εάν κάποιος έχει χάσει ένα ή περισσότερα φυσικά δόντια λόγω:

• τερηδόνας
• ουλίτιδας-περιοδοντίτιδας
• τραυματισμού
• άλλης αιτίας

ή υπάρχει συγγενής έλλειψη δοντιού-δοντιών,

η τοποθέτηση μιας γέφυρας μπορεί να αποκαταστήσει την αισθητική, τη μάσηση και την ομιλία.

Τα γειτονικά δόντια έχουν την τάση να μετακινούνται προς τα κενά που αφήνουν τα δόντια που λείπουν, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ανωμαλίες στο μασητικό επίπεδο και  μπορεί να προκαλέσει πάθηση των ούλων και κυρίως της κροταφογναθικής άρθρωσης.

 

ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

1. Ο αριθμός των δοντιών των ελλειπόντων δοντιών να μην είναι μεγάλος. Καλό θα ήταν για παράδειγμα να μην αντικαθιστά περισσότερα από τρία συνεχόμενα ελλείποντα δόντια. Αν μεσολαβούν φυσικά δόντια, ο αριθμός των δοντιών που μπορεί να αντικαταστήσει μία γέφυρα είναι μεγαλύτερος.
2. Τα φυσικά δόντια στα οποία θα στηριχθεί η γέφυρα να είναι υγιή, ή αν εμφανίζουν προβλήματα αυτά να αντιμετωπιστούν (όπως ενδοδοντική θεραπεία ή κοινώς απονεύρωση)
3. Να υπάρχουν φυσικά δόντια και στα δύο άκρα της ώστε η γέφυρα να έχει στήριξη. Σε κάποιες περιπτώσεις, που αποτελούν εξαίρεση και όχι κανόνα, μπορεί να κατασκευαστεί γέφυρα στηριζόμενη μόνο στη μία πλευρά, έχοντας ως πρόβολο (κρεμαστό) το δόντι που αντικαθιστά.
4. Να μην υπάρχει περιοδοντική νόσος ή σοβαρή κινητικότητα των δοντιών ή αν υπάρχει να έχει τεθεί υπό έλεγχο.
5. Να τηρείται καλή στοματική υγιεινή, η οποία είναι απαραίτητη για οποιαδήποτε οδοντιατρική εργασία.

 

ΕΙΔΗ ΓΕΦΥΡΩΝ

Ανάλογα με το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένες οι γέφυρες ταξινομούνται σε

• Μεταλλοκεραμικές
• Ολοκεραμικές
• Μεταλλοακρυλικές

 

 

Μεταλλοκεραμικές γέφυρες:

Οι μεταλλοκεραμικές γέφυρες ή γέφυρες πορσελάνης χρησιμοποιούνται συχνότερα και αποτελούνται από έναν μεταλλικό σκελετό ο οποίος καλύπτεται εξ ολοκλήρου με κεραμικό υλικό (πορσελάνη). Οι γέφυρες αυτού του τύπου έχουν γενικά καλή αισθητική και μεγάλη αντοχή.

Μειονέκτημα:  η παρουσία μεταλλικού σκελετού η οποία προσδίδει όμως μια σχετική αδιαφάνεια στο σημείο του αυχένα (δηλαδή κοντά στα ούλα ), που ίσως αποτελέσει πρόβλημα στα πρόσθια δόντια. Δεν είναι τόσο ορατό, πάντως εάν κάποιος έχει ιδιαίτερα υψηλές αισθητικές απαιτήσεις είναι καλύτερο να προτιμήσει μια ολοκεραμική στεφάνη.

 

Ολοκεραμικές γέφυρες:

Οι ολοκεραμικές γέφυρες δεν έχουν μεταλλικό σκελετό αλλά πορσελάνινο, ο οποίος καλύπτεται από ειδικού τύπου κεραμικό υλικό.

Έτσι πετυχαίνουμε άψογη αισθητική και φυσικότητα μιμούμενοι σε υψηλό βαθμό το φυσικό δόντι.

Μειονέκτημα: το υψηλότερο κόστος και η σχετικά μειωμένη αντοχή τους σε μεγάλες αποκαταστάσεις. Πάντως, όταν επιλέγονται σωστά τα περιστατικά, οι ολοκεραμικές εργασίες έχουν πολύ καλή συμπεριφορά στο χρόνο και εξαιρετική αισθητική απόδοση.

Μεταλλοακρυλικές:

Οι μεταλλο-ακρυλικές είναι παλαιού τύπου γέφυρες που σπάνια χρησιμοποιούνται στις μέρες μας, στις οποίες ως υλικό κάλυψης του μεταλλικού σκελετού χρησιμοποιείται ακρυλικό.

Μειονεκτήματα:

• Μέτρια αισθητική και έλλειψη φυσικότητας
• Αστάθεια χρώματος με στην διάρκεια του χρόνου
• Μειωμένη αντοχή
• Δεν καλύπτεται ο μεταλλικός σκελετός, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος του να είναι ορατό μέσα στο στόμα

ΟΨΕΙΣ ΠΟΡΣΕΛΑΝΗΣ

Οι όψεις πορσελάνης είναι λεπτές φλούδες από πορσελάνη που κολλάνε μόνιμα στα δόντια, με τις οποίες μπορούμε να αλλάξουμε  το σχήμα ή και το χρώμα των δοντιών μας προκειμένου να βελτιώσουμε της αισθητικά και το χαμόγελό μας.

Είναι μία συντηρητική θεραπεία, όπου με ελάχιστο τρόχισμα 0,5 χιλ., διορθώνονται αισθητικά προβλήματα αφού η παρασκευή του δοντιού περιορίζεται μόνο στην μπροστινή επιφάνεια. Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα δεν χρειάζεται τρόχισμα.

 

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

• Κενά μεταξύ των δοντιών
• Στραβά δόντια
• Αλλαγή χρώματος και σχήματος δοντιών
• Δυσχρωμίες των δοντιών
• Υπολειπόμενοι πλάγιοι τομείς
• Μερικώς σπασμένα δόντια

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

• Αισθητικό αποτέλεσμα
• Ελάχιστο τρόχισμα δοντιών

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

1^ο Ραντεβού:

Αξιολόγηση περιστατικού και λήψη αρχικών αποτυπωμάτων, όπου γίνεται ένα διαγνωστικό κέρωμα από τον τεχνίτη. Εκεί βλέπουμε πως θα είναι τα δόντια στην τελική τους μορφή. Σχήμα, μήκος, κλίση κτλ.

2^ο Ραντεβού:

Παρουσίαση αποτελέσματος. Εάν είναι σύμφωνος ο ασθενής, προχωράμε στον τροχισμό και στη λήψη τελικών αποτυπωμάτων. Τοποθετούμε προσωρινές όψεις ρητίνης τις οποίες και δοκιμάζει ο ασθενής στη μάσηση, φώνηση και αισθητική.

3^ο Ραντεβού:

Αφαίρεση προσωρινών όψεων και δοκιμή όψεων πορσελάνης στο στόμα. Κατόπιν, προχωράμε στη συγκόλληση των όψεων πορσελάνης και δίνουμε οδηγίες για το σωστό τρόπο συντήρησης.

 

 

ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ

 

Τα οδοντικά εμφυτεύματα, κοινώς γνωστά ως «φυτευτά δόντια», είναι κοχλίες φτιαγμένοι από τιτάνιο και τοποθετούνται χειρουργικά στο οστό της γνάθου στη θέση δοντιών που χάθηκαν. Ένα εμφύτευμα αντικαθιστά στην ουσία τη ρίζα ενός δοντιού πάνω στην οποία μπορούν να γίνουν διάφορου τύπου αποκαταστάσεις, όπως στεφάνες, γέφυρες και κινητές οδοντοστοιχίες.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

• Άψογη αισθητική
• Άνετη και σταθερή αποκατάσταση των δοντιών
• Αποφεύγουμε το τρόχισμα των δοντιών (όπως γενικά στην περίπτωση των γεφυρών)
• Ο χρόνος ζωής τους είναι πολύ μεγάλος εφόσον γίνει σωστή επιλογή του περιστατικού και τηρείται η στοματική υγιεινή
• Αποφεύγουμε την τοποθέτηση κινητής οδοντοστοιχίας
• Από επιστημονική άποψη, μακροβιότερη και πιο αξιόπιστη λύση, με βιοσυμβατά υλικά

 

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

• Αυξημένο κόστος. Βέβαια εξαρτάται από το αριθμό και τον τύπο τον εμφυτευμάτων που θα τοποθετηθούν
• Μεγάλη διάρκεια θεραπείας

Γενικά τα εμφυτεύματα θέλουν περίπου 3 μήνες για να ενσωματωθούν με το οστό της γνάθου. Αν προσθέσουμε και τον χρόνο των εξαγωγών και τον χρόνο που απαιτείται για την προσθετική αποκατάσταση, χρειάζεται λίγη υπομονή, αλλά αξίζει την προσπάθεια.

 

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:

Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται με τοπική αναισθησία συνήθως σε μια συνεδρία. Καλύπτονται με τα ούλα και παραμένουν στην γνάθο για 2 – 3 μήνες ώστε να ενωθούν με το οστό που τα περιβάλει (οστεοενσωμάτωση). Στο διάστημα αυτό οι ασθενείς μας χρησιμοποιούν προσωρινές γέφυρες ή οδοντοστοιχίες (προαιρετικά) ώστε να μπορούν να λειτουργούν ικανοποιητικά. Μετά την πάροδο της περιόδου αναμονής τα εμφυτεύματα αποκαλύπτονται και ξεκινά η κατασκευή της προσθετικής εργασίας.

 

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

• Σε άτομα με καλή υγεία του οργανισμού και του στόματος
• Όταν υπάρχει επαρκές οστό στις γνάθους
• Όταν δεν υπάρχει ενεργή περιοδοντίτιδα
• Αποκατάσταση νωδών ατόμων (χωρίς καθόλου δόντια)
• Αποκατάσταση ενός η περισσότερων δοντιών που λείπουν, χωρίς να χρειαστεί να τροχιστούν τα γειτονικά τους δόντια με σκοπό να τοποθετηθεί οδοντική γέφυρα

Συνιστάται όμως η διακοπή καπνίσματος

Το χειρουργικό στάδιο για να τοποθετήσουμε ένα εμφύτευμα είναι απλό, σχετικά ανώδυνο, ευκολότερο από πολλές άλλες οδοντιατρικές εργασίες και δεν πρέπει κανείς να το συγκρίνει με τα χειρουργεία.
Με τα νέα υλικά και τις σύγχρονες τεχνικές τοποθέτησης τα ποσοστά επιτυχίας είναι πολύ υψηλά. Κάθε άνθρωπος με οργανισμό αρκετά υγιή ώστε να μπορεί να υποβληθεί σε εξαγωγή δοντιού και κάποια χειρουργική επέμβαση στην περιοχή του στόματος, είναι πιθανόν ικανός να λάβει ένα εμφύτευμα. Η ηλικία γενικά δεν παίζει ρόλο.

 

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

• Άτομα < 18 ετών όπου δεν έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη των γνάθων
• Ύπαρξη ενεργού περιοδοντίτιδας και κακή στοματική υγιεινή
• Μη ελεγχόμενος διαβήτης
• Υπερπαραθυροειδισμός
• Αυτοάνοσα νοσήματα όπως ερυθηματώδης λύκος, σκληροδερμία
• Άτομα που δεν έχουν επάρκεια οστού σε ύψος ή πλάτος και υπάρχει κίνδυνος διάτρησης της γνάθου ή τοποθέτηση σε τέτοια θέση που δεν ευνοεί την προσθετική αποκατάσταση. Βέβαια με τις νέες τεχνικές αναγέννησης και μεταμόσχευσης οστού αυτές οι περιπτώσεις είναι πλέον ελάχιστες.